"Czytanie ze zrozumieniem"

Po dłuższej przerwie post miał tłumaczyć moją długą nieobecność i uwrażliwić czytających na pewne rzeczy, jednak z całego planu spełnię tylko połowę - drugą, ale uwrażliwienie będzie dotyczyło czegoś zupełnie innego niż zamierzałam.
Wszyscy, którzy mnie znają wiedzą, bądź podejrzewają, że lubię wszystkie strony jakie mi wpadną w oko dotyczące Tatr i Podhala, a także należę do różnych grup nawiązujących do tej tematyki. Obserwuję tam od jakiegoś czasu nagonki na innych grupowiczów. Mało tego...w grupach dot. urody zauważam to samo. Gdyby takie "ataki" miały uratować komuś życie to rozumiem, jednak związane są z krytyką tego co inne niż nasze upodobania.

Sytuacja z dzisiaj nawiązuje do pytania o nocleg z wyżywieniem. Pani zapytała jakie doświadczenie mają grupowicze w tym temacie i żeby się nim podzielili. Podejrzewam, że chciała poznać opinię przed wyborem miejsca na odpoczynek dla siebie i rodziny. Nie wiem ile było odpowiedzi, ale strzelam, że na 20 komentarzy tylko 2 mówiły o takim noclegu. Co zawierały pozostałe? Aaaa to ja Wam opowiem :) Uczestnicy rozmowy weszli tam po to, żeby wyśmiać, że kobiety to tylko najeść się muszą do tego dobrze i tanio. Każdy kto przyjeżdża w Tatry i szuka kwatery z wyżywieniem jedzie tylko pochodzić po Krupówkach i kupować tamtejsze badziewie, a najsmaczniejszy jest chleb z masłem na szlaku, powinno się zapakować suchy prowiant do plecaka, iść daleko i ew spożyć posiłek w jednym ze schronisk. Każdy komentarz szerzej otwierał moje oczy i za nic ludzie mieli tłumaczenia samej zainteresowanej, że ze względu na chorobę jednego z członków rodziny nie mogą pozwolić sobie na długie i ryzykowne trasy i prosi o odpowiedź na jej pytanie, a nie wyrażanie opinii.  Nagle pod postem zaczęły pojawiać się głupie żarty i swobodne rozmowy grupowiczów wytykające komu czego brakuje, by prawdziwym turystą BYĆ. Post nagle zniknął i wcale się nie dziwię.  

Ja skorzystałam z opcji z wyżywieniem raz - pozdrawiam Willę Nałęcz :) - i to wtedy kiedy udało mi się po prostu wyrwać od codzienności na kilka dni w lutym (klik) - nie żałuję, od wszystkiego odpoczęłam, a to czego potrzebowałam na tamtą chwilę to spacer, święty spokój i widoki, a nie stanie w kuchni i szykowanie posiłków - chciałam ten czas raz wykorzystać inaczej niż w domu. I zupełnie nie rozumiem przytyków w kierunku takich wyborów. Od kilku lat latem wybierałam się w Tatry (z dala od Zakopanego) i unikałam zagubionych tłumów, przepchanych restauracji, jednak jeśli będę miała kaprys wsadzenia tyłka w hotelowy basen, by podziwiać Tatry tylko i wyłącznie zza okna to kto mi zabroni?

 Widok z Grand Hotel Stamary (11.2009 r.).

 Kiedy raz zrezygnuję z chodzenia po górach, jedzenia kanapek w dolinach to zostanę wyśmiana i stracę status "prawdziwej turystki"? Trzeba też zastanowić się nad tym, czy ktoś nie wybiera lżejszej opcji z innych powodów. Góry są dla każdego, jedni mogą je podziwiać dotykając skał, by wspiąć się wyżej, a inni łakną ich widoku z daleka, podczas lekkiego spaceru, a jeszcze inni jeżdżą tam do znajomych i nie wyobrażają sobie Tatr właśnie bez ich towarzystwa :) Najważniejsze to wrócić cało i zdrowo i nie udowadniać innym, że jest się "prawdziwym turystą" na miarę tych najgłośniej krzyczących, tylko po to by zrobić sobie krzywdę, albo zniechęcić się do gór raz na zawsze. To, że ja nie lubię przepychać się w sierpniowym tłumie wąchając pachy innych ludzi, nie znaczy, że mam krytykować kogoś kto tylko po to przyjechał. Owszem ! Rozumiem ataki na rodziców chwalących się wciąganiem 5latka na Orlą Perć, (świadczy to jedynie o braku mózgu u rodzica) bo jest to wg mnie sytuacja zagrażająca zdrowiu, a nawet życiu, jednak atakowanie matki, która szuka noclegu z wyżywieniem dla swojej rodziny, bądź osoby, która szuka łatwej trasy na początek swoich zmagań związanych z  chodzeniem po Tatrach jest żałosne tak jak zrobienie zdjęcia osoby wysiadającej z busa w trampkach wmawiając wszystkim, że zrobione zostało na trudnym szlaku. Na szczęście w tym ostatnim przypadku ludzie zaczęli troszkę otwierać oczy, bo naprawdę do Społem nie trzeba iść w profesjonalnym obuwiu tak jak i na Krupówki, czy spacer po Chochołowie mimo, że jakiś korzeń może wystawać z drogi.

 Mogłabym ten post ciągnąć i ciągnąć podając różne przykłady, jednak myślę, że każdy wie o co mi chodzi. Tyle ile jest ludzi tyle jest upodobań, jesteśmy różni, mamy różne potrzeby i to od zawsze - czy to tak trudno zrozumieć? Jakie jest Wasze zdanie na ten temat?
Ściskam Was mocno :)