Kiedy byłam małą dziewczynką pewnego wieczoru z całą rodziną i znajomymi zasiadłam przed telewizorem, by obejrzeć nagraną na kasetę VHS "Piękną i Bestię". Do dzisiaj pamiętam, że po bajce cała zalana łzami, z zatkanym od płaczu nosem szłam do łazienki z moją ciocią, która znajdowała się w podobnym stanie, by przemyć twarz zimną wodą. Obie płakałyśmy ze wzruszenia. Kiedy niedawno powiedziałam cioci, że 1go dnia wiosny wybieramy się na film o tym samym tytule usłyszałam: " Ciekawe, czy będziesz płakała tak jak ze mną wiele lat temu". Nadszedł wielki dzień. Bilety zakupione od miesiąca czekały w szufladzie. Jakiś czas temu, w tym samym co teraz, najbliższym babskim gronie udałyśmy się na "Kopciuszka". Nie obyło się bez łez wzruszenia i zachwytów nad detalami, dlatego tym razem z niecierpliwością oczekiwałyśmy końca reklam przed filmem, wcześniej mile połechtane zwiastunami w Internecie. Nie zawiodłyśmy się. Znacie to uczucie, kiedy wracają wspomnienia z dzi
Moje (nie)codzienne życie sercem będące w górach, a głową w łódzkich chmurach.